Trądzik młodzieńczy

(acne juvenilis)

Pojawia się w okresie dojrzewania, kiedy szaleje burza hormonów. Najważniejszą rolę w powstawaniu problemów skórnych pełnią androgeny, hormony płciowe odpowiadające za rozwój cech męskich, powodują również zwiększoną aktywność gruczołów łojowych.
Im wcześniej rozpocznie sie leczenie, tym szybciej pozbędzie się problemów z trądzikiem młodzieńczym.
Nieleczony trądzik młodzieńczy rozprzestrzenia się i ma bardziej ostry przebieg, trudniej jest go wyleczyć.

Lekarze zalecają stosowanie maści i kremów z kwasem salicylowym lub kwasami AHA. Pomocny jest również retinol, czyli witamina A. Takie działania najczęściej wystarczą.

Jeżeli trądzik młodzieńczy przybiera ostrzejszy przebieg konieczne jest zastosowanie antybiotyków.

Trądzik ropowiczy

(acne phlegmonosa)

Występuje jako typowe zaskórniki i grudki oraz torbiele ropne. Torbiele są następstwem stanu zapalnego i wyciskania. Przestrzeń w skórze wypełniona ropą, po wygojeniu najczęściej pozostawia blizny.

Osoby z trądzikiem pospolitym, nie dbające w wystarczający sposób o zmiany trądzikowe, narażone są na przekształcenie zwykłego trądziku w postać ropną. Na trądzik ropowiczy narażone są osoby, u których występuje problem z różnymi bakteriami i grzybami na skórze.

Leczenie tego rodzaju problemów skórnych jest dosyć skomplikowane, zawsze powinno być przeprowadzane pod okiem dermatologa. W przebiegu tego rodzaju trądziku lekarze bardzo często wdrażają antybiotyki oraz retinoidy wydawane w aptece na receptę. Preparaty te pobudzają właściwości obronne skóry oraz przyspieszają regenerację, dodatkowo zmniejszają stan zapalny. Przy tego rodzaju antybiotykach należy dodatkowo stosować leki osłonowe.

Trądzik skupiony

(acne conglobata)

Jest on domeną mężczyzn, kobiety chorują na te przypadłość niezmiernie rzadko. Na skórze oprócz zmian typowych pojawiają się torbiele ropne i głębokie nacieki, które mogą się ze sobą zlewać. Po wygojeniu wykwitów obserwuje się duże, nierówne blizny.

Metody leczenia pozwalają nie tylko skrócić czas trwania trądziku, zredukować blizny oraz poprawić samopoczucie pacjenta.

W procesie gojenia ran wskazane jest stosowanie preparatów wyprodukowanych na bazie alkoholu oraz używanie bibułek matujących.

Lekami, które wpływają bezpośrednio na przyczynę trądziku skupionego są antybiotyki i środki pochodne witaminy A.

Antybiotyk przepisuje się chorym, u których zmiany skórne przekształciły się w rumień. Wówczas podstawą leczenia jest przyjmowanie tetracyklin.

Trądzik bliznowaty

(acne keloidea)

może występować jako oddzielna odmiana lub jak to się często zdarza, współistnieć z dwoma poprzednimi rodzajami. Wówczas przebieg choroby jest naprawdę ciężki, a skóra dotknięta tyloma zmianami nie ma szans ładnie się zagoić. Postać ta charakteryzuje się powstawaniem w obrębie zmian typowych bliznowców. To twarde włókniste guzy o podłużnym lub nieregularnym kształcie.

Czynniki zwiększające ryzyko trądziku bliznowatowego:

• krótkie strzyżenie włosów
• stosowanie drażniących kosmetyków
• drażnienie skóry przez element odzieży

W leczeniu miejscowym zastosowanie znajdują żele, kremy oraz maści. Najczęściej stosuje się erytromycynę, minocyklinę i klindamycynę. Ponadto dobre działanie mają niektóre witaminy, np. B2, C oraz PP, które powinny być przyjmowane przez minimum pół roku. Korzystne są także stosowane miejscowo i doogniskowo kortykosteroidy.

Trądzik piorunujący

(acne fulinans)

Zmiany skórne są znacznie gorsze niż w innych rodzajach trądziku, ponieważ pojawią się podbiegnięcia krwawe. Mężczyźni dotknięci chorobą (u kobiet ten rodzaj trądziku nie występuje) cierpią z powodu gorączki i bólów stawowych.
Trądzik piorunujący jest chorobą o ciężkim przebiegu klinicznym. Należy zaznaczyć, że niejednokrotnie ze względu zaognienie zmian skórnych, oraz nasilone objawy ogólnoustrojowe konieczna jest hospitalizacja pacjenta.
W leczeniu trądziku piorunującego zastosowanie znajdują zarówno preparaty o działaniu miejscowym, jak i o działaniu ogólnoustrojowym. Do metod o działaniu ogólnym zaliczamy preparaty zawierające kortykosteroidy w dużych dawkach, stosowane bezpośrednio na zmiany chorobowe. Do metod miejscowych zaliczamy także okłady ze środków o działaniu odkażającym.

Trądzik wywołany

jest to trądzik, powstały na skutek czegoś (np. stosowania leków), nie wynika jedynie z naturalnych predyspozycji skóry. Może zostać wywołany przez kosmetyki, leki, sterydy, a także być związany z cyklem miesiączkowym lub negatywnym środowiskiem pracy np. kontaktem z chemikaliami.

Czyraczność

(Ropne zapalenie mieszka włosowego)

Jest przypadłością dermatologiczną, cechuję ją występowanie dużej ilości czyraków, ropnego stanu zapalnego. Rozwija się on wyłącznie na owłosionej skórze. Lokalizacją czyraka są miejsca o wzmożonym wydzielaniu potu:
• kark
• pachwiny
• pośladki

W pierwszym etapie czyraki występują pod postacią niezwykle bolesnego guzka, otoczonego czerwonym, naciekiem zapalnym. Pojedyncza zmiana może osiągać nawet kilka centymetrów średnicy. Guzek jest twardy, a po kilku dniach przekształca się w krostę, Zmiana robi się miększa i wypełniona czopem martwiczym. Po kilku dniach ropny czop, wypełniający krostę, oddziela się i zostaje ewakuowany na zewnątrz. Często pozostaje po nim ślad – wgłębienie na skórze.

Czynnikiem, który wywołuje czyraki są bakterie. Dolegliwość ta rozwija się szybciej u osób z obniżoną odpornością. Objawy czyraczności są bardzo uciążliwe.

Przyczyną powstawania czyraków są bakterie z grupy gronkowców, najczęściej gronkowiec złocisty. Bakterie gronkowca występują nieustannie w środowisku człowieka, część z nich tworzy fizjologiczną mikroflorę skóry, u zdrowych ludzi nie wywołuje negatywnych objawów. Zdrowy organizm przez produkcję przeciwciał zwalcza je, a osłabiony organizm jest podatny na ich chorobotwórcze działanie.

Wyprysk pieniążkowaty

Jest to zapalenie skóry. Zmiany skórne mają okrągły kształt, stąd wzięła się ich nazwa. Objawy charakterystyczne to świąd, suchość i łuszczenie się skóry. Przypadłość ta może uwydatnić się w każdym wieku, częściej jednak występują u ludzi starszych.
ogniska rumieniowe pokryte są pęcherzykami, zmiany zapalne skóry są bardzo dobrze odgraniczone od skóry zdrowej,
wielkość plam waha się od 0,5 do 2 cm; zmianom skórnym na ogół towarzyszy świąd, który wzmaga się w nocy.

Wrażliwość skóry w pewnych przypadkach odgrywa dużą rolę przy występowaniu wyprysku. Czynnikami, które je wywołują mogą być:

• metale, w tym rtęć i nikiel
• leki, takie jak neomycyna (aplikowany na skórę).